Διάβρωση κράματος χαλκού

Τα κράματα χαλκού έχουν εξαιρετική αντοχή στη διάβρωση της ατμόσφαιρας και του θαλασσινού νερού, όπως το πυρίτιο μπρούντζο,αλουμίνιο μπρούτζινοκαι ούτω καθεξής.Στα γενικά μέσα, κυριαρχεί η ομοιόμορφη διάβρωση.Υπάρχει ισχυρή ευαισθησία στη διάβρωση των τάσεων στο διάλυμα παρουσία αμμωνίας και υπάρχουν επίσης τοπικές μορφές διάβρωσης όπως η γαλβανική διάβρωση, η διάβρωση με κοιλότητες και η διάβρωση από τριβή.Η αποζυγοποίηση του ορείχαλκου, η απαλλαγίωση του χαλκού από αλουμίνιο και η απονιτροποίηση του χαλκού είναι οι μοναδικές μορφές διάβρωσης στα κράματα χαλκού.
Κατά την αλληλεπίδραση κραμάτων χαλκού με ατμοσφαιρικό και θαλάσσιο περιβάλλον, μπορούν να σχηματιστούν παθητικά ή ημιπαθητικά προστατευτικά φιλμ στην επιφάνεια των κραμάτων χαλκού, τα οποία αναστέλλουν διάφορες διαβρώσεις.Ως εκ τούτου, τα περισσότερα κράματα χαλκού παρουσιάζουν εξαιρετική αντοχή στη διάβρωση σε ατμοσφαιρικά περιβάλλοντα.
Ατμοσφαιρική διάβρωση κραμάτων χαλκού Η ατμοσφαιρική διάβρωση των μεταλλικών υλικών εξαρτάται κυρίως από τους υδρατμούς στην ατμόσφαιρα και το φιλμ νερού στην επιφάνεια του υλικού.Η σχετική υγρασία της ατμόσφαιρας όταν ο ρυθμός διάβρωσης της μεταλλικής ατμόσφαιρας αρχίζει να αυξάνεται απότομα ονομάζεται κρίσιμη υγρασία.Η κρίσιμη υγρασία των κραμάτων χαλκού και πολλών άλλων μετάλλων είναι μεταξύ 50% και 70%.Η ρύπανση στην ατμόσφαιρα έχει σημαντική επίδραση στη διάβρωση των κραμάτων χαλκού.Οι όξινοι ρύποι όπως C02, SO2, NO2 στην αστική βιομηχανική ατμόσφαιρα διαλύονται στο φιλμ νερού και υδρολύονται, γεγονός που καθιστά το φιλμ νερού οξινισμένο και το προστατευτικό φιλμ ασταθές.Η αποσύνθεση των φυτών και τα καυσαέρια που εκπέμπονται από τα εργοστάσια κάνουν την αμμωνία και το αέριο υδρόθειο να υπάρχουν στην ατμόσφαιρα.Η αμμωνία επιταχύνει σημαντικά τη διάβρωση του χαλκού και των κραμάτων χαλκού, ιδιαίτερα τη διάβρωση λόγω τάσης.
Η ευαισθησία στη διάβρωση του χαλκού και των κραμάτων χαλκού σε διαφορετικά ατμοσφαιρικά περιβάλλοντα διάβρωσης είναι αρκετά διαφορετική.Τα δεδομένα διάβρωσης σε γενικά θαλάσσια, βιομηχανικά και αγροτικά ατμοσφαιρικά περιβάλλοντα έχουν αναφερθεί για 16 έως 20 χρόνια.Τα περισσότερα κράματα χαλκού διαβρώνονται ομοιόμορφα και ο ρυθμός διάβρωσης είναι 0,1 έως 2,5 μm/a.Ο ρυθμός διάβρωσης του κράματος χαλκού σε σκληρή βιομηχανική ατμόσφαιρα και βιομηχανική θαλάσσια ατμόσφαιρα είναι μια τάξη μεγέθους υψηλότερος από εκείνον της ήπιας θαλάσσιας ατμόσφαιρας και της αγροτικής ατμόσφαιρας.Η μολυσμένη ατμόσφαιρα μπορεί να αυξήσει σημαντικά την ευαισθησία του ορείχαλκου στη διάβρωση των τάσεων.Γίνονται εργασίες για την πρόβλεψη και την ταξινόμηση του ρυθμού διάβρωσης των κραμάτων χαλκού από διαφορετικές ατμόσφαιρες με βάση περιβαλλοντικούς παράγοντες.